Natura in eo, quale futurum a teneris unguiculis indicasse videtur: Adolescens S>. Joannis de Deo vix ingressus caenobium, dehonestavit potius quam excoluit: sacro licet cuculliunculo exutus, a pientissimi Instituti officio tamen abstinere noluit; sed alia mente: ingeniosiori clysterio aureas argenteasque crumenas nugis ventosis saturatus emunxit, expurgavit, exoneravit, exsiccavit. Invicto animo, ingenio, manu, ore, ad quoscumque dolos paratissimo incredibilia ad exitum perduxit. Archimistagogi, Archiatris, Archiprophetae per totam, qua patet, Europam mirifice personam egit. Cultiores civitates omni magicarum artium specie hallucinatas in se convertit, suoque lucro adposuit. Egyptiis misteriis a se inconcinne excogitatis, quae Massonismo sublimiora venditavit, prophano-cristiana, superstitiosa dogmata adferruminavit. Uxorio potissimum retiaculo dexterrimus laeno pinguiores volucres aucupatus est. Tandem post gavissima rerum discrimina, fastas inter ac nefastas vices, solertissimus auceps malis avibus in Romanae Inquisitionis ineluctabiles laqueos incidit, irretitus est, non elapsurus sine piaculo. Cumque exinde nec summa vi, nec subtiliori calliditate sese extricare potuerit in profundiori potius olla arcis Sancti Leonis quam ergastulo vivens per 6 annos sepultus est. Apoplexia perculsus penitus initio anni sexti suae deportationis obiit die vigesima sexta augusti 1795. Cadaver inhonoratum apud agreste trivium coopertum est sine funebri ritu illius ecclesiae quam neque religiose coluit, neque scite rejecit, sed insanienti sapientia crassaque pertinacia repudiavit.