A. BERTOLONI, nella Flora italica, vol. 7, 1847, nelle diverse specie di veccia italiane, tenne un accurato conto del carattere delle macchie stipolari, da lui rilevato nelle seguenti 12 specie.
     
      Vicia pamnonica Stipulae... macula oblunga notatae.
      V. melanops Stipulae... macula fusca notatae.
      V. sepium Stipulae... macula atropurpurea plerumque notatae.
      V. narbonensis Stipulae... macula atropurpurea plerumque notatae.
      V. macrocarpa Stipulis... plerumque macula fusca aut flavida notatis, nonnullis subinde immaculatis.
      V. sativa Stipulae... macula atropurpurea plerumque notatae et veluti inustae.
      V. angustifolia Stipulae... immaculatae vel macula pallente notatae.
      V. hirta Stipulae... immaculatae vel macula pallente notatae.
      V. spuria Stipulae... saepe macula albopuberula in medio notatae.
      V. grandiflora Stipulae... extus inferne areola umbilicatae.
     
      ROB CASPARY nel suo scritto De nectariis, 1848, a p. 46 ha l’interessante passo che segue. "Nectariferae glandulosae maculae etiam in stipulis inveniuntur. Viciae sepium, sativae, Fabae, grandiflorae et nonnullarum aliarum specierum Papilionacearum. (?) Vicia Cracca iis caret. Nectaria sunt ovatae maculae in inferiori stipularum latere, nigro-brunneae in V. Faba et sativa, viridi-albae nigromarginatae in V. sepium. In recentibus plantis, florentibus praecipue, sub divo iam interdum parvas guttulas pellucidi, dulcis succi in illis maculis inveni; copiose secernitur, si tempore vernali plantas in aqua ponis. Autumno V. Faba etiamsi floret, non nectar secernit.