(76) Epist. sine tit. 5, 8, 10, 11.
      (77) Spectat hæc Satan ridens, atque impari tripudio delectatus, interque decrepitos, et puellas nudas, arbiter sedens, stupet plus illos agere quam se hortari; ac ne quis rebur torpor obrepat, ipse interim et seniles lumbos stimulis incitat, et cœcum peregrinis follibus ignem ciet. Epist. sine titulo.
      (78) Fleury, Hist. Eccles., vol. X, 1. 97. Racine, Abrégé de l'Hist. eccles., vol. VI, pag. 441. Cœffetau, Myst. d'iniquité, pag. 1965.
      (79) Sanctum poetæ nomen, quod nunquam barbaries violavit. Cicero pro Archia, § 5.
      (80) Eclog. 8; Famil., lib. XIII, ep. 6.
      (81) . . . . . . . . Tristis inersqueMitia præduris excuset facta repulsis. Eclog. 6.
      (82) Famil., lib. XVI, ep. 2. Senil., lib. II, ep. 6.
      (83) Epist. ad Post.
      (84) Famil., lib. VII, ep. 10. Senil., lib. II, ep. 3.
      (85) Ego Franciscus Petrarcha scripsi, qui testamentum aliud fecissem, si essem dives, ut vulgus insanum putat. Testam. Petrar.
      (86) Vestro de grege unus: fui autem mortalis homuncio, nec magnæ admodum, sed nec vilis originis: familia, ut de se ait Augustus, antiqua. Epist. ad Poster.
      (87) Atque ad admirationis augmentum fuere aliqui, qui, præmissis magnis muneribus, sequerentur, quasi liberalitate iter sternerent et januas aperirent. Petr., Op. Bas. f. 1112.
      (88) Senil., lib. XV, ep. 7.
      (89) Epist. ad Post.
      (90) Famil., lib. II, ep. 16, 17.
      (91) Sismondi, Hist. des Rép. Ital., vol. V, pag. 300.
      (92) Plura advenæ præstitit Aretium, quam Florentia civi suo. Senil., lib. XIII, ep. 2.
      (93) Mehus, Vita Ambr.