At ego, e contra, breviorem potius(983) esse affirmo distantiam(984) a vertice illuminato ad lucis usque terminum in montuoso lunari corpore apparentem, quam si ad verum contactum in superficie perfecte(985) sphaerica referretur.
[vedi figura 425b.gif]Sit enim in perfecte sphaerica superficie circulus maximus ABCD, radius autem tangens in C esto FCE; intelligatur vero ultra, contactum mons quidam BE, cuius vertex E illuminatus erit, et distantia a confinio naturali erit EC. Quod si montibus confertam ponas superficiem, adeo ut ex adverso montis EB constituatur mons alter GH, cuius obiectu(986) illuminatio radii FCE impediatur, nec illustretur vertex E nisi a sublimiori radio IHE, iam manifeste vides, distantiam EH breviorem reperiri ipsa EC. His ita se habentibus, patet altitudines(987) lunarium montium, per hanc breviorem(988) distantiam a me (ex tua scilicet sententia) compertas, minores fuisse quam re vera forent si maiorem alteram a naturali contactu distantiam accepissem: vides insuper, verum non esse quod tu universaliter affirmas, punctum nempe naturalis contactus inter E et H cadere.
Ad alteram tuae narrationis partem me confero (quam usque ad finem legere potes), in qua(989) ex nonnullis meis pronunciatis, iisque magis (ut opinaris)(990) ad dictas altitudines dimetiendas accomodatis, me mihi contrariari asseris: at contra, nec me mihi contrariari, neque rationem praedictarum altitudinum ex tempore illuminationis dimetiendarum a multis peccandi occasionibus (ob assumptorum inconstantiam) esse vacuam, ex sequentibus fiet manifestum.
| |
|
