3360*.
     
      [ELIA DIODATI a MARTINO ORTENSIO in Amsterdam].
      [Parigi, fine di settembre 1636].
     
      Dal Tomo III, pag. 160, dell'edizione Fiorentina citata nell'informazione premessa al n.° 1201. In quest'edizione la presente è pubblicata col titolo "Lettera di Martino Ortensio" e senza data; ma cfr. n.° 3359.
     
      Tribus iam ab hinc mensibus binas a te literas accepi, simulque lugubres versus in laudem Clarissimi nobisque perpetuum memorandi amicissimi viri Wilhelmi Schiccardi, quos confestim cum aliis excudendos ad Dominum Berneggerum misi; sed cum (quod maxime urgebas) a Domino Galileo, valetudine et variis occupationibus praepedito(1496), praeter prorogatam pollicitorum dilationem nihil haberem, ne inanibus verbis fidem a me tibi eius nomine datam exsolvere velle viderer, responsum ad tuas literas tantisper sustinui, donec, re (cuius mihi spem identidem faciebat) ab illo praestita, plene tibi satisfacere possem. En ergo vobis, dico, expectatus, optatissimus, longitudinis expiscandae modus, ab eo repertus, quem (ut rem sibi exploratam et probe perspectam) vestrae censurae, haud dubius de eventu, fidenter laetus subiicit. Nam quae ad facilem et accuratum eius pro navigantibus usum adhuc perficienda superesse ipse ingenue agnoscit, cum de rei veritate et inventi certitudine nihil quicquam detrahant, sed artis solertiae (cui nihil impervium) investigationi cedant, novissimae huic Linceae perspicacitati per vos peritissimos et aequissimos iudices tenebras non offundent, nec inventoris gloriam minuent.