Id, fatis bene volentibus, continget mihi priusquam annus proximus prorsum elabatur; quando fixum, ratum, constitutum est, non rediturum me Parisios quin te prius adiero et foelicem istam senectam complexibus meis fuero prosequutus.
Decrevi nihil emittere ex nugamentis illis meis in Epicuri philosophiam, donec reversus fuero abs te: utinam sis ipse superstes, si is tandem foetus visurus sit lucem. Memorabit egregius vir, quid me rerum interea heic molientem offenderit. Scilicet eximio illo telescopio quo me beare dignatus es, effigiari lunam procuro suis lineamentis et coloribus; qua etiam in re pictor iam adhibitus fuerat ante duos annos per complureis menseis. Nunc eidem negotio tanto incumbo ardentius, quanto noster Fabricius(1553), incomparabilis ille, detinet heic Claudium Mellanum(1554), pictorem illum caelatoremque celeberrimum quem tu Romae nosti (certe et ipse mihi de te quam-plurima commemoravit), ut penicillo scalpelloque instituto subserviat. Si res succedat, nemo te prius promeruisse exemplum potest. Vidisse videor in Venere, quae corniculata etiam-num adparet, futura brevi dichòtomos, nescio quid disparitatis inter intimam extremamque oram. Si cum evadet amphìkurtos, nebulosior in medio quam in limbo deprehendatur, tum demum comprobabitur, quod est vero-simillimum, to phainomenon prosopon simile lunari quadrare in ipsam.
Vale, virorum optime, meque semper, qui semper tui sum observantissimus, ama. Salutat te quam-plurimum inlustris Fabricius, abs quo quantum et suspiciaris et ameris, apprime nosti.
| |
Parisios Epicuri Fabricius Claudium Mellanum Romae Venere Fabricius
|