Non quod lacunae quoque grandes versus superficiem margineam non sint; sed quod, nostro obtutui non perinde obversae, non perinde respectu nostri explicentur, ob seriem quorumdam quasi montium seu continentium insularumque, sua devexitate illas occultantium. Non, item, quod radii multi versus aërem non praeterfluant, sed quod plurimi adhuc reflectantur, tamquam existente ea devexitate scabra, non polita, et positarum ex ordine solidarum partium superficieculas(548) plurimas ad nos obvertente.
      Dicis, quarto, Galileum opinione illa sua de creatione aurorae ex circumfuso aëre comprobare tuam de refusione lucis ex circumvicino aethere sententiam. Sed dictum iam est, quam brevis reflexio ex eo aëre, quam insensibilis aut nulla sperari ex aethere possit.
      Dicis, quinto, fore ut per totalem solis eclipsim eae tenebrae non crearentur, per quas possent stellae etiam in meridie conspici, tamquam luna semper illustrata, nisi a toto terrae disco, saltem ab ea parte quam umbrae lunaris conus non occupat. Verum, si lux primaria et argentea lunae non obstat quin, latente sub terra sole, stellae a nobis conspiciantur, ecquid mirum si, occupato a luna sole, ea secundaria et debilis lux stellarum conspectum nobis non eripiat, ac tanto minus quanto, ex concessis, non est a toto terrae disco, ipsa lunae opacitate partem illius occultante? Certe et nihil minus est mirum si, debilissima cum sit, vix aut nullo modo discernatur per eclipsim, quae vix unquam est aut perseverat quicquam totalis, oculis aliunde a luce solari praesente recenteve non parum adfectis.