 |
 |
» - E lu, el ghe dis: - «Diman i menaroo in quaj sit per faj perd.» - La tosa minor l'ha sentii; e l'ha faa finta de nient: l'ha preparaa i saccocc pien de farinna, e, quand l'č staa, che han finii de disną, so pader, el ghe dis: - «Andemm, tosānn, vegnģ adrče mi, ch'emm de andą in d'on bel sit.» - E i ha menaa in d'on sit distant. La tosa minor la stava de drče e ogni tocchell la metteva giņ ona brancada de farinna. Quand l'č stąa nott s'hin ridott in d'on bosch, sicchč so pader el ghe dis: - «Buttemmčs giņ chģ, in de sto cassinott, finchč el ven dģ» - E lu, i ha lassąa indormentą e poeu lu l'č vengnłu via. E i tosānn hin restąa lą. Dopo de lģ a on pņo s'hin dessedąa e s'hin miss a piang, perchč han trovaa pu so pader. E la tosa minor la ghe dis: - «Lassče fa de mi che soo la strāda per andą a casa.» - Come di fatti hin andąa a cą. De lģ a on pņo de dģ, la comincia ancamņ la soa miče; la ghe dis al marģ: - «Pensče ben a meną via ancamņ quij tosānn, che voeuri pu vedej.» - Allora i ha menąa in d'on alter sit. E la tosa minor l'ha sentģi, l'ha impienģi i saccocc de sal e tutt i tocch la metteva giņ ona grana. Dopo gh'č passąa i bč e ghe l'han mangiąa tutt. Quand l'č stąa nott, i ha menaa in d'on alter bosch, i ha lassaa indormentą, poeu lu l'č andąa a casa e i tosānn hin restąa lą. Dopo s'hin dessedąa e han trovaa pu ancamņ so pader. Allora la tosa minor la dis: - «Vegnģ adrče de mi, che sņo la strāda a andą a casa.» - La va innanz on gran tocch e poeu han pers la strada e han seguitąa a viaggią tutt el dģ. In fin l'era quasi nott e saveven pu dove andą. Han vist on ciar distant in d'ona cassinna e lor hin andąa lą a cercą alogg.
|
|
