» - So pader el va desora, el truva pu la soa tosa. L'ha mandaa duu servitor con la carrozza; el gh'ha ditt, chi trovava la soa tosa, ghe la dava per sposa. Infin, vun l'č propi andaa in del sit, in dove l'era; lą, el s'č informaa d'on vesin; e el gh'ha ditt, el gh'ha insegnąa la manera d'andą in sta casa, de digh: - «Figlia mia, figlia cara, lassa giņ la toa trezza e tira su la toa mamma cara.» - Lu, sto servitor, l'č andaa lą. El gh'ha ditt, el gh'ha dimandaa: - «Figlia mia, figlia cara, lassa giņ la toa trezza e tira su la toa mamma cara.» - E lee, sta tosa, pronta, l'ha lassąa giņ la trezza e l'ha tiraa su. El gh'ha dimandaa com'a l'č staa, d'andą in quel sit lą. E lee, lą gh'ha ditt, che l'č stada ona stria; e la gh'ha ditt, de fa prest a andą via, perchč, se la va a casa, chi sa cossa la ghe fa. E lu, l'č andaa ancamó in de sto vesin. De li a on poo, va a casa la stria; l'ha capii, che gh'era staa on quajghedun; e la gh'ha ditt: - «Mi per trii di, vegni a casa pu. Te doo sti trii naranz chģ. Se ven chģ on quajghedun, traghen adree vun, ch'el restaraa in d'on gran fastidi.» - Dopo, va lą ancamņ el servitor. El gh'ha ditt a la tosa: - «Fa prest, ven giņ, che gh'hoo chģ la carrozza.» - E la voreva minga andą, per la paura che la trovass la stria. La ghe dis: - «Se la truvem, chi sa cossa la me fa.» - E lu, el gh'ha ditt: - «Tu su i trģi naranz, che al cas che la truvem, ghen butterem adrče vun, chč la restarą lee in d'on gran fastģdi.» - Come difatti, han viaggiąa on gran tocch; e lee, la se guardą indrče; e la ved, che ven la stria.
| |
|