Datum etc.
      Gregor. ivi, pag. 151.
      XLV.
      Bonifacius episcopus servus servorum Dei nobili viro Friderico, nato quondam Petri olim regis Aragonum, spiritum consilii sanioris.
      Audi, fili, diligenter verba patris, et intellige tuae salutis augumentum grandi desiderio cupientis. Sane non ignorare te volumus, quod ab olim ante nostrae promotionis auspicia, domum tuam, et progenitorum tuorum generosis utique in orbe terrarum titulis coruscantem sinceris affectibus in nostra specialitate dileximus, plenisque favoribus fuimus prosecuti, ad exaltationis suae cumulum ubere vigilantibus studiis intendentes. Habuimus etiam sincerae caritatis affectum ad personam inclyti quondam Petri olim regis Aragonum patris tui, suique honoris, et commodi libenter soliciteque promovimus incrementum. Quamobrem pectoris intima punctionis acerbae sauciavit aculeus, cum nostris insonuit auribus, quod idem Petrus proprii honoris oblitus, suaeque famae decorem obnubilans, adversus romanam ecclesiam matrem suam inreverenter insurgens, virium suarum potentiam contra illam, ejusque fideles et subditos exercebat, gratis ipsam quam sibi favorabilem semper et gratiosam invenerat, prosequendo. Quandoque Alfonsum germanum tuum, cum vitae commodis frueretur, earum in pectore gessimus, suique fuimus zelatores honoris, cujus obitus praematurus nostris praecordiis non levis materiam turbationis ingessit: nam cum pridem pro hujusmodi, et aliis commissis nobis ab Apostolica sede negotiis essemus in ultramarinis partibus constituti, eum invenimus promptum et paratum ad omnia, quae devotionem sinceram et reverentiam filialem erga praefatam ecclesiam respicere dignoscuntur; nec ambigimus, quin ad ipsius ecclesiae beneplacita et mandata sub devotionis et humilitatis spiritu rediisset revera.