«Imperator.... in Siciliam transfretat et Messanae regens curiam generalem, quasdam ibi statuit ascisias observandas.» Ora se i regolamenti stabiliti nel parlamento di Capua dovean valere per tutto il regno, non era mestieri convocarne un altro; nè in pochi mesi avrebbe potuto conoscersi, che imperfetti e manchevoli erano le prime leggi.
      (313) Appendix ad Hist. Malaterre presso Caruso, Tom. I, pag. 250.
      (314) Riccard. da San Germano, ivi pag. 573.
      (315) Rainald. Ann. eccles. n. 4 e seg.
      (316) Eodem mense, quinque vacantibus in regno ecclesiis, quinque Dominus Papa Honorius praefecit motu propriae voluntatis, inscio et irrequisito Imperatore..... quos, tamquam in suum praejudicium promotos, recipi imperator in ipsis ecclesiis non permisit. Riccard. da Sangerm. ivi pag. 575-76.
      (317) Anno Domini 1226 ab imperatore curia Cremonae condicitur post Pentecostem, quae ne fieret, ut multi credunt, a Cardinalibus et Curia Romana impeditur. Ab. Usperg., Chron., ivi pag. 971.
      (318) Riccard. da Sangerm., ivi pag. 574 e 578.
      (319) Lo stesso, pag. 576.
      (320) Fredericum, quem (Apostolica Sedes) quasi a matris utero excepit, uberibus lactavit, humeris bajulavit, de manibus quaerentium animam ejus frequenter eripuit, educare staduit multis laboribus et expensis, usque ad virum perfectum perduxit, ad regiae dignitatis decorem et tandem ad fastigium culminis imperialis provexit, credens illum habere defensionis virgam, et baculum senectutis. Matth. Paris, Hist. Angl. presso Caruso ivi, pag. 1016.
      (321) Tam diu in aestivi fervoris incendio, in regione mortis, et aeris corruptela detinuit christianum exercitum, ut non solum magna pars plebis, verum etiam non modica multitudo nobilium, et magnatum, pestilentia, sitis ariditate, ardoris incendio, ac multis incommoditatibus, expiravit.