Dda bedda giuvina di Cuntissinedda,526 guardata e 'nchiusa comu 'na cani, nun la potti tèniri cchiui; tant'è si metti di notti, adàciu, adàciu, e spirtusa lu muru di la càmmara, sutta di un quatru bellu granni. Lu pirtusu currispunnia 'ntra lu quartinu di lu Riuzzu, sutta di n'àutru quatru, tantu ca nun si vidia pri nenti. Una notti idda spinci lu quatru tanticchia; vidi nni lu Riuzzu un priziusu lamperi addumatu, e cci dici:
      — «Lamperi d'oru, lamperi d'argentu,
      Chi fa lu tò Riuzzu, dormi o vigghia?»
      E lu lamperi arrispunniu:
      — «Trasiti, Signura, — Trasiti sicura,
      Lu Riuzzu dormi — 'Un aviti paura»
      'Nca idda trasíu, e si va a curca allatu di lu Riuzzu. Lu Riuzzu s'arrispigghia, l'abbrazza e la vasa e cci dici:
      — «Signura, dunni siti, dunni stati?
      Di quali statu siti?»
      Ed idda, facennu ridiri dda vuccuzza d'oru, arrispunniu:
      — «Riuzzu, chi diciti, chi spijati?
      Zittitivi, e guditi.»
      Quannu lu Riuzzu s'arrispigghiau, e nun si vitti cchiù a lu latu dda bella Dia, si vesti 'ntra un lampu, e chiama: — «Cunsigghiu! Cunsigghiu!» Veni lu Cunsigghiu, e lu Riuzzu cci cunta lu statu di li cosi: — «Chi cosa hê fari, pri fàrila527 arristari cu mia?» — «Sagra Curuna (cci dici lu Cunsigghiu): quannu vu' l'abbrazzati, attaccativi li so' capiddi a lu vrazzu, quantu si si nni voli jìri, v'aviti a rispigghiari pri forza»528.
      Vinni la sira, e la Cuntissina dumanna a lu solitu:
      — «Lamperi d'oru, lamperi d'argentu,
      Chi fa lu tò Riuzzu, dormi o vigghia?
      E lu lamperi a lu solitu:
      — «Trasiti, Signura, — Trasiti sicura,