» Lu servu turnau ni lu patruni e cci dissi tuttu, ma sta vota lu Principi si nichiau e cci dissi: — «Iu non accettu nè carbuni nè nenti; si lu voli vinniri, cci lu paghi; e dicci ca iu non lu canùsciu, e si non si ni va, scatinati li cani.» Lu poviru criatu torna arreri ni lu carbunaru, e cci dissi: — «Figghiu, vi cunsigghiu di jirivìnni, pirchì lu patruni è nichiatu a li grossi; e lu carbuni si lu vuliti lassari vi lu pisu e vi lu pagu; e si non vuliti chissu, mi dissi, mi scatinu li cani.»
      Quannu lu carbunaru 'ntisi stu fattu cci mannau a diri ca era chiddu ca cci avía sarvatu la vita e chi avía 'na scrittura, ca cci avía a dari 'na terza parti di chiddu ca pussidía. Lu servu cci iju ni lu Principi, ma si ni turnau cchiù stortu ca rittu pirchì comu cci cuntau lu dittu di lu carbunaru, lu Principi l'assicutau vulennucci dari vastunati e amminazzannulu. Allura lu criatu turnau ni lu carbunaru nichiatu, dicènnucci: — «Vajitivinni ccu la bona, ca iu non haju a perdiri lu pani pi vui: sannunca daveru iu cu li me' cumpagni vi damu l'òriu 'n pagghia e la spisa 'n dinari(606).»
      Quannu lu carbunaru non ni potti fari di lu menu, partíu murmuriànnusi tuttu, e si va a vinni lu carbuni giustu giustu a n'arginteri amicu sò. Doppu ca cci vinníu lu carbuni, lu carbunaru ca si avía purtatu la petra di lu sirpenti, cci la vosi ammustrari, e l'arginteri comu la vitti si spavintau e cci dissi: — «Comu! cui vi la desi sta petra tantu priziusa? Lu sapiti vui ca ccu sta sula petra siti riccuni?» — «Gnursì, lu sàcciu, cci arrispusi lu Carbunaru; e speru ca cu sta petra haju a cangiari di un statu a n'àutru, e fra brevi ni vidiriti la prova.