L'àcula vola, vola, e mi va a jetta supra 'na muntagna. Sdirrubba di ccà, sdirrubba di ddà, io mi libbirai di la morti, e turnai a la mè casa.»
     
      — «Mischinu! mischinu! — dici la signura. — Chistu fattu, puru è piatusu. Ora cuntàtinni unu vui,» cci dici all'àutru giuvini.
     
      — «Signura mia, si senti lu mio(737), vassía si menti a chianciri. 'Nca, signuri(738), mè patri mi mannò a fari 'na mircanzia. Lu primu jornu, mi scurau 'nta 'na lucanna. Mi dèttiru risettu, e manciai e poi mi jivi a curcari. Io la sira mi dicu li divuzioni: mi dissi li divuzioni. Comu finìsciu li divuzioni, e mi calu pi vasari 'n terra; viju e viju un mortu tisu tisu stinnicchiatu(739) sutta lu lettu. Comu viju a chistu, dicu: — «Chistu sarà mortu d'assira; ccà certu nni fannu offiziu d'ammazzari genti; cchiù tardu vennu a 'mmazzari a mia.» E chi fici io? pigghiai lu mortu e lu curcai 'nta lu lettu, e io mi misi tisu tisu sutta lu lettu, senza mancu pipitari. Quannu passò un pezzu, sentu gràpiri la mè porta, e viju lu funnacàru(740) c'un scarpeddu a li manu, lu giuvini(741) cu lu marteddu, e la mugghieri cu lu lumi. E 'ncugna davanti lu lettu: — «Bellu 'ncarracchiatu è(742) — dissiru; — damu manu!» Hannu cafuddatu(743), e hannu datu un corpu di scarpeddu 'nta lu sonnu(744) a lu mortu. Poi dissi lu funnàcaru: — «Ora pigghiamu e lu mittemu sutta lu lettu, e chiddu di sutta lu lettu lu jittamu di lu finistruni.» — Signura mia, a stu puntu io cori 'un n'avía cchiù 'n pettu. La patruna dissi: — «Lassamu jiri pi ora, ca dumani si nni parra.