Ex quibus bene praesumendum sit, quod rex Franciae, quoniam statim dies aurae et praecipue mensis aprilis supervenient, iterum ad campum se conferat, ipsum et illos de Genua graviter expugnari faciet. Attentis huiusmodi, et quod nobis uti romanorum regi, summo advocato et catholicae Ecclesiae protectori, et praecipue occasione ligae in qua nos una cum nostro sanctissimo patre papa et regibus Hyspaniae et Neapolis, duce mediolanensi et dominio venetorum sumus: quibus confoederatis, cum ipsi oppressi aut circumvallati fuerint, ad ipsorum requisitionem auxilium subsidium et assistentiam facere et ipsos non permittendo opprimi conveniat, ad hoc etiam maxime occasionati, obligati et astricti. Et ex nunc super his per dictos confoederatos requisiti et moniti sumus, ipsique nobis consentire recusaverint vos ad dietam [155] franckfordensem personaliter conferendi: nos ex eisdem et aliis legitimis causis ad huiusmodi ipsorum requisitionem et praecipue cum nos aliquos armatos acceptavimus et inde transmisimus, nos non valebamus meliorare aut recusare; ex eo etiam finem dictae dietae franckfordensis expectare non potuimus praecipue nos disponendo et nobis proposuimus versus Italiam ad Grangias limites seu confines et ulterius quam citius ultra montes in Italiam in propria persona nos conferre vellemus, et inibi cum potestate haereditariarum nostrarum terrarum per bellum vel alias adversus regis Franciae propositum ac intentionem et suos adherentes ex switensibus, si ipsi se contra dictum mediolanensem et civitatem Genuam aut terram nostram haereditariam superiorem Burgundiam attemptare praesumeret, una cum nostris curialibus conductis armatis equis, annis, sagittis prout nos in dies ad transmittendum ordinamus et ad hoc disponimus ita ut nos praemissa in tempore, antequam nos rex Franciae praecipitet et praeveniet precavere et providere valeamus, et ex quo nunc certam scientiam habemus quod in generali denario usque in praesentem diem nil solutum, etiam principes electores curiae et alii principes ac regni status ad praenominatam dietam ad Franckfordiam conveniendi hactenus ad longum pertrahere curarunt, esset nobis timor, si nos ex nunc ultra montes pertransire praesumeremus, quod nobis ex regno auxilium nec subsidium fieret et praestaretur, et nos praeter adeptionem imperialis coronae cum verecundia et scandalo iterum exire compelleremur, ex quibus de certo sequitur, quod rex Franciae coronam imperialem adipisci excogitat et desuper de novo ad Italiam se transferre attemptat, per quae noster sanctissimus pater papa derelictus et oppressus, et etiam tota Italia ac natio Italicorum de sacro romano regno, sub quo sine medio spectat et pertinere dinoscitur, sub suam potestatem redigi posset.