Unde propitia divinitas, quae piis omnium consiliis interesse, et ea promovore consuevit, et congruam Nobis hoc tempore opportunitatem obtulit, ut partes Burgundiae, immo ipsam civitatem Lugdunensem in propria majestatis nostrae persona quandocius adeamus, ac ruinas ejus in status sui decorem, cooperante Domino, erigamus. Comes siquidem Henricus Trecensiis cum ad Curiam nostram in legationem Domini sui regis Francorum venisset, et B. Patrem nostrum Papam Victorem humili veneratione honorasset, studiose a nobis postulavit, quatenus ad colloquium inter nos et eum Regem habendum accederemus, tantumque huic verbo institit, quoadusque universorum nostrorum principum consilio colloquium indiximus IV. Kalendas Septembris ad pontem Laonem inter Divionem et Adolum cum Archiepiscopis, Abatibus, aliisque Cleri nostri prioribus illo venturis. Quoniam igitur tua diligens prudentia in eodem colloquio nobis plurimum necessaria est, venerabilitati tuae studiose mandando injungimus, quatenus ad idem colloquium omnes suffraganeos tuos evoces, et cum universis Prioribus, Abatibus, et Cleri celebritate, omni remota occasione, venias, quia nos ibidem, divina gratia promovente, super Ecclesiae Dei ristituenda unitate et super Domini Papae Victoris confirmatione finem imponemus. Interea vero consilium non fuit ut Militiam, prout dictum erat, transmitteremus, quoniam quaecumque sunt in bellicis rebus agenda seu disponenda, per praesentiam tuam convenientius adimplere curabimus. Dominus quidem Papa nobiscum aderit, et oportebit propter defectum domorum in tentoriis habitare.