Stai consultando: 'La Contea di Apruzio e i suoi conti Storia teramana dell'Alto Medioevo', Francesco Savini

   

Pagina (194/286)       Pagina_Precedente Pagina_Successiva Indice Copertina      Pagina


Pagina (194/286)       Pagina_Precedente Pagina_Successiva Indice Copertina




La Contea di Apruzio e i suoi conti
Storia teramana dell'Alto Medioevo
Francesco Savini
Forzani & C. Tipografi del Senato, 1905, pagine 271

Digitalizzazione OCR e Pubblicazione
a cura di Federico Adamoli

Aderisci al progetto!

   
[Home Page]




[ Testo della pagina elaborato con OCR ]

   Documento XXl'III. '192
   cum castro qui nominatur Visiee (1) et cum fbeiliano. et cotnecciano. cum terra, cum vinea, cum pomis, cum olivetis, cum silvis, et salectis, cum molendinis, et cum omnes supradictas res integrimi. et. in omnibus sic iu-dicavit, et dedit. quod ad illam curlem Scapriano per-tinet, et cum omnes suprascriptns res infra so, vel saprà se habentes omnia in integrimi indicavi, et tradidi ego dictus Manfredus Comes prò redeinptione et salva-tione animae meae, et prò genitore, et maire mea, el uxore mea in ipsa praediela Ecclesia ad proprietatem possidendani, ea vero ratione in ediciis Longohardorum continet pagina, quae loca Sanctorum, aut in synodo-cliia prò anima sua aliquid dederit stabile debeat permanere, nec tinis nec lanxegil (2) impedire debeat; et ego qui prò anima mea. et prò genitore meo, et matre mea, et uxore mea in ipsa praedicta Ecclesia iudicavi etdedi ad proprietatem possidendain, promitto et obligo me ego dictus Manfreclus Comes, vel meis haeredibns in ipsa praedicta Ecclesia antistare, et defendere debea-mus ad omnes liomines, et si quolibet liomine antistare, et defendere non potuerimus, aut noluerimns, aut si ego dictus Manfredus Comes, vel meis haeredibns de ipsa supradicta re, quod ego prò anima mea, vei genitore meo, et matre mea, et uxore mea iudicavi et dedi in ipsa praedicta Ecclesia S. Mariae aliquam eausationem exinde mittere quaesierimus prò quolibet ingenio ana-themati simus sicut fuit ludas, Nathan et Abiron. et insuper componamus ego dictus Manfredus. vel mei hae-redes in ipsa praedicta Ecclesia mancusos aureos mille, et post poena haee cartula qualiter superius legitur,
   (1) L'Antixoiu (mss. cit.) legge ' Vetice ', e. ' Yitic.e ' corregge il Palma (loc. cit.).
   (2) Certo in luogo di ' tinx nec launegild '.