210
   Dociniieiilo XI.
   Aulicus ludex cum Adam Longobardo iudice residebat similiter, tunc iussione predicti Comitis. et iudicis sur-rexit advoeatus Domini Episcopi Petri Aprutiensis, in presentia prefati Episcopi, et questua est adversus Dom-num Petrum Abbatem de Monasterio S. Salvatoris de Reti de uno castro quod vocatur Civitella, et de Monasterio uno, et de aliis multis pertinentiis cui ipse iratus, cxcitatus iam per perentorium cdictuin, ut lex precipit, et f'aciens iniuriam. et dicens convitiata verba iam per tres dies donino Episcopo Bernardo, et Petro ludici no-1 ait respondere, iterum interrogatus a iudice respondit irato animo, quod non haberet advocatum, ncque tunc vellet liabcre, neque quod Sanctus Salvator habebat; ipse non id quesierat; ideo prò nullius iudicis iudicio alieni non daret, et insuper adiunxit causa dilationis, quod csset ibi paratus de cartis, quas ibi non haberet, tunc dictum est Corniti, quatenus ipse habebat, sed prò contumacia ostenderc nolebat, cui ipse Comes taliter locutus est aut aeciperet advocatum. et cum eo fecisset legem et iusticiam, aut dedisset aliquem hominem, qui inraret quatenus ipse neque cartulam ibi habere, neque habere potuisset infra toto ilio termino, quod sibi iam legaiiter dntum erat; quod si hoc fecisset daret sibi in-ducia, et si non hoc faceret, vel redderet possessionem ad salvam querelala Episcopo Petro solummodo de iam dicto Castro, et de aliis rebus. Ad hec ipso surrexit iratus, et dixit se non parere omnibus supradictis ius-sionibus, fregit placitum, et cum multis liominibus, qui districtis gladibus, et terribiliter vertebant oculos, etiam ascendere equis. Tunc Comes, accepto Consilio a iudice suo, vocavit Episcopum Petrum, et per vaculum, quem in manu tenebat, fecit sibi investitura de ipso Castro ad salvam querelam, et insuper misit bannum super eum, ut neino esse! sibi contrarius in illa investitura,